स्वभाव

 

दिलेस खूप प्रेम

स्वभावाचा माझ्या

नसताना नेम

आलीस सोडून माहेर

थाटलास माझ्यासोबत

संसाररूपी गेम

 

आठवते ती पहाट

जेव्हा रागावून सोडला तुझा हात

निघून आलो मी घरी,

सोडून तुला त्या अंधारी

 

आठवलं की जाणवते,

डोळे होतात पाणवते

माझं डोळे पुसणारे

तुझेच फक्त हात होते

 

तू सर्व शांतपणे,

नेलेस कडेला

साथ दिलीस नाजूक क्षणी

तुझा आनंद मारूनी

 

आता आपला संसार

सरस्वती रूपाने फुलत आहे,

मी तुझ्या आठवणीने मात्र

आजकाल झुरत आहे..

 

दिसते मज छान भविष्य

द्यायचे आहे तुला स्वारस्य

मला समजेना काय आहे

तुझ्या स्वभावाचे रहस्य

 कवी ---->  समीर जोशी 

तारीख ----> २५ ऑगस्ट २०२३